 |
| Skyet, litt sol ettermiddag |
Lyr e ein fisk i torskefamilien så e nokså vanlige i våre farvann. An kan bli øve ein meter lange og veia oppte ti kilo. Lørdag ittemiddag va me ein tur på sjøen for å fiska litt. Den fisken me har spist te nå i år har adle vært butikkfisk, enten såkalt "ferske" eller frøsen. Det va derfor med store optimisme me tøffa ud te di faste topphemmelige fiskeplassene våre. Der me alltid e garanterte fangst. Det bjynte godt med to kraftige napp på kånå si stang, men begge gangene slapp di. Rett ittepå fekk eg et passeligt godt napp, og denne hang fast. Ein fine lyr på et halvkilo eller så. Nå ska det bli storfangst, tenkte me, og slapp snørene raskt udi igjen. Men nei, då va det bom stopp. Me holdt på ein time. Pilka og dorga. Skifta plasser, men ingenting nytta. Til og med ekkoloddet viste nada, null fisk på skjermen på øve ein time, så te slutt ga me jo opp.
 |
| Lyr |
Me diskuterte litt om me sko mada mågene med lyren, an va jo kje store nok te middag for to. Men me tok an nå med opp i hyttå ligavel. Dermed blei det kjydd på grillen igjen. Lyren blei fileterte, reinskåren og kutta opp i småstykker, og frest med olja, kvidløg og chili i folie på grillen. Som ein eksperimentelle forrett, sånn så me gjør med rekene av og te. Og tro meg, lyr som tapasrett va minst liga godt så reker. Så det blir garantert gjentatt, og kan trygt anbefalas.
Udpå ittemiddagen kom jammen solå og på visitt någen timar. Termometeret skvatt opp fem grader umiddelbart, og plutseligt så me lyst på den norske sommaren igjen. Der ska kje merr te, sjøl om det va nokså kortvarigt. For når det va tid for solnedgang va der nemligt skya igjen. Det va då udepeisen kom te sin rett.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar