Me lige det ikkje, men det e et faktum at det går ubønnhørligt mod feil årstid. Der e merkbart mørkare om kvelden sjøl om tempen e ganske fine fremdeles. Både om dagen og kvelden. Men sommarblomstene visne og røsslyngen e knall lilla, det e ein sikker påminning om at det går mod høst og vinter.
Det e og ein kjensgjerning at det minke på hyttehelgene denne sesongen. Derfor tok eg ein avspaseringsdag på fredag, sånn at me konne reisa inn allerede torsdag ittemiddag. Der va i grunnen ganske goe vermeldingar, og det passte greit med ei langhelg nå. Me hadde med oss ferigt kokte krabbe, og satt ude å spiste og koste oss foran peisbålet te nærmare midnatt.
Sikre høsttegn... |
Inspirerte av det fina veret tok eg et par timar på sjøen for å skaff oss et fiskamåltid. Eg prøvde det mesta, dorging, pilking, harping og slukstang, men nei. Ingenting hjalp, ikkje et bittelide napp ein gang. Når det e sagt så e det jo litt frustrerande å fiska, for sama kor du snur deg så dukke der alltid opp ein sel i nærheden. Og då e der som kjent ikkje så møje fisk å få. Men det e litt trist å tenka på at dette e det fyssta året siden hytteanskaffelsen i 1989 at me ikkje har klart å skaff oss et einaste fiskamåltid sjøl.
Store deler av dagen jekk ellers med te å fylla med på domsavsigelsen mod vestkantpuslingen fra Skøyen. Han med verdens eklaste flir. Sjøl om det føltes litt feil å sitta inne for å se på TV, så va dette ein "once in a lifetime" greia. Forhåpentligvis. Ellers fylte eldste sønnen år denne dagen. Han hadde sjøl valgt å ikkje ha selskab, så derfor konne me reisa på hyttå uden å ha dårlige samvittighed.
I mangel på fiskamiddag fyrte me istedet opp grillen i kveldingå, og la på ei fine liden flintsteig. Satt ude te rundt ni, då hadde der gått et par kraftige regnbyger, og blitt litt småkaldt te tross for bålet på peisen. Så me rydda bordet og trakk inn.
Av og te e det jo litt greit å se koss hyttå ser ud fra innsiå og...
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar